Nadat haar vader plots overleed en haar moeder als gevolg van suikerziekte haar beide benen verloor, verhuist Patina samen met haar jongere zusje Maddy naar haar oom en tante. Ondanks de warme zorg van haar peetouders is het voor Patina erg moeilijk om te wennen aan de nieuwe buurt, zich aan te passen aan de nieuwe school en een plaats te vinden in het nieuwe atletiekteam. Hardlopen blijft voor haar een ideale uitlaatklep. ‘Een manier om mensen de mond te snoeren. Een manier om … om soms zelfs mezelf de mond te snoeren. Om alles even uit te zetten. Om de akelige dingen, de gewone dingen die voor mij zo gewoon leken, stof te laten happen.’  Maar ook daar komt ze voor uitdagingen te staan. Als de coach haar indeelt in het estafetteteam, is ze genoodzaakt samen te werken. Een estafetteteam steunt op gedeelde verantwoordelijkheid en vertrouwen. ‘Jullie bestaan niet uit twee benen, maar uit acht’    

Jason Reynolds vertelt het verhaal vanuit de ik-persoon. Door de lezer mee te nemen in de observaties en vooral in de gedachten van Patina versterkt hij de betrokkenheid en maakt hij de beleving heel reëel. We krijgen het beeld van een tiener die in haar jonge leven moet opboksen tegen obstakels, die vecht tegen de emoties, die zich heel verantwoordelijk voelt en  aan alle verwachtingen wil voldoen. Die harde bolster van zelfbehoud evolueert doorheen het verhaal. Daarbij spelen vooral de positieve invloed van familie, projecten op school en opbouwende coaching bij het sporten een belangrijke rol.

Het verhaal, knap vertaald door Maria Postema, leest niet als een trein, het vraagt tijd om vertrouwd te raken met de cultuur en de context. De grapjes die tieners onderling maken, zullen voor de doelgroep herkenbaar zijn maar de dialogen lijken soms uitgesponnen. Daarnaast zijn er vooral de treffende voorbeelden en de beeldende taal die het personage van Patina, het meisje dat het stokje te jong heeft moeten overnemen, levend en beklijvend maken.

Patina is het tweede deel uit een vierdelige reeks Track. Daarin speelt telkens een ander kind de hoofdrol. De spanning die de estafettewedstrijd als slot oproept en het open maar toch ook geruststellend einde doen uitkijken naar de vertaling van de twee andere delen van deze reeks.